Melkveehouder Eline Vedder, heeft inmiddels het stempel ‘mediaboerin’. De Drentse boerin die nationale bekendheid kreeg tijdens de laarzenactie van melkveehouders wordt wel eens verweten dat ze wel erg graag in de media komt. “Ik vind dat gek, want eigenlijk vind ik het helemaal niks. Ik heb iedere keer weer buikpijn bij de voorbereidingen”, zegt ze tijdens de NVLJ-bijeenkomst bij de Universiteit van de Geit in Hoogland.
Waarom ze dan toch iedere keer weer opduikt bij Jinek of bij andere tv- of radioprogramma’s? “Omdat het zo belangrijk is dat het verhaal van de boer wordt verteld”, zegt ze. Vedder is wel kritisch over wanneer ze wel en niet mee wil werken. Met haar persoonlijke denktank van vrienden en collega’s overlegt ze of ze op mediaverzoeken in moet gaan. Soms resulteert dat ook in een afwijzing. Zo paste ze voor een tv-debat over onverdoofd rituele slacht. “Er was voor de sector geen winst te behalen daar”, zei ze.
Media-boerin
Vedder kwam nog eens extra in de schijnwerpers te staan toen tv-programma Zondag met Lubach aandacht had voor de media-boerin. Hoewel ze het in eerste instantie zelf niet had gezien, kreeg ze heel diverse reacties, variërend van ‘wat leuk’ tot ‘wat zielig’. Media dichtten haar vooral een slachtofferrol toe. Dat wilde Eline echter écht niet. “Ik besloot daarom een tweet te sturen: “@Arjan Lubach, wat doe je nou?! We zouden dat brommers kiek’n toch geheim houden?? Mijn man kijkt óók @zondagmetlubach, Arjan! Zucht… Bovendien, je had me toch gewoon ff kunnen bellen? Een van je collega’s heeft mijn nummer vast wel. Ze bellen me tenslotte vaak genoeg. #zml”
Verschil tussen algemene en agrarische media ervaart Vedder zeker. “Zij zitten toch wat dieper in de materie, dus dat is toch anders. Algemene media gaan vooral voor het prikkelende verhaal”, zegt ze. “Iemand die geen kennis heeft van landbouw stelt veel zwart-wittere vragen. Iemand die er meer van weet, heeft meer nuance in de vragen, zo ook bij de agrarische pers.”
Argwaan
De mediaboerin merkt bij collega-boeren veel argwaan tegen de pers. “Dat is niet altijd terecht. Een journalist is op zoek naar het verhaal, niet om iemand doelbewust een kopje kleiner te maken. Daar schiet hij zelf ook niet mee op in zijn beroep”, zegt ze. Vedder heeft niet het gevoel dat de agrarische pers bij voorbaat pro-landbouw is. “Maar jullie weten veel meer en dus stellen jullie andere vragen dan de gemiddelde redacteur van Hart van Nederland.” Ze merkt dat boeren het daarom soms moeizamer vinden om hun verhaal te doen, vooral als dit afwijkt van de kennis van de journalist.
Naar buiten kijken
Vedder heeft voor de aanwezige journalisten ook nog een tip. Ze vindt als boerin dat de agrarische media best meer meningen van buiten de sector mogen laten horen. De vakpers is teveel gericht op de sector zelf. Ze merkt wel op dat collega-boeren het niet altijd fijn vinden als critici van de landbouw aandacht krijgen in agrarische media. “Maar ik zou graag willen dat we meer naar buiten durven te kijken om te weten hoe we in de landbouw moeten anticiperen op de wereld om ons heen.”
Eline Vedder is melkveehouder en bestuurlijk actief bij LTO Noord en FrieslandCampina. Ze is met voorkeurstemmen gekozen voor de Provinciale Staten van Drenthe voor het CDA.
@ArjanLubach!! Wat doe je nou?! We zouden dat brommers kiek’n toch geheim houden?? Mijn man kijkt óók @zondagmetlubach, Arjan! Zucht…
Bovendien, je had me toch gewoon ff kunnen bellen? Één van je collega’s heeft mijn nummer vast wel. Ze bellen me tenslotte vaak genoeg. 😂#zml pic.twitter.com/npdc7Vix4u— Eline Vedder (@ElineVedder) September 24, 2018
